در مراسم اسکار رابرت داونی جونیور بهترین بازیگر نقش مکمل مرد اسکار ۲۰۲۴ انتخاب شد ، در ادامه این مطلب با او آشنا خواهیم شد.
رابرت جان داونی جونیور در تاریخ ۴ آوریل ۱۹۶۵ (۱۵ فروردین ۱۳۴۴) در منهتن شهر نیویورک واقع در کشور ایالات متحده آمریکا و در خانواده‌ای هنرمند چشم به جان گشود. مادر و پدر رابرت هر دو بازیگرانی اسکاتلندی و مجارستانی‌تبار بودند. با این حال پدر او از همان سنین کودکی زندگی را برای رابرت به جهنم تبدیل کرده بود.
پدر رابرت اعتیاد شدیدی به مواد مخدر داشت و عملاً زندگی خود را بر پایه این مسئله بنا نهاده بود. حتی زمانی که رابرت تنها ۶ سال سن داشت نیز توسط پدرش وادار شد تا به مصرف مواد روی بیاورد؛ مسئله‌ای که پدرش بعدها از بابت آن ابراز پیشمانی می‌کرد.
مصرف مواد مخدر به بهانه‌ای تبدیل شده بود تا رابرت و پدرش رابطه‌ای صمیمی با یکدیگر برقرار نمایند، با این حال این مسئله زندگی رابرت را از همان کودکی تحت‌الشعاع قرار داد و در نهایت نیز به سبب مصرف بی‌رویه به مانند پدرش به مواد مخدر اعتیاد شدیدی پیدا کرد.
نخستین تجربه بازیگری رابرت داونی جونیور در فیلم Pound (پوند) به کارگردانی پدرش رقم خورد. اثری که در سال ۱۹۷۰ ساخته شد و زمینه‌ساز آشنایی رابرت با عرصه بازیگری گشت. در سن ۱۰ سالگی و زمانی که او مشغول تحصیل در کشور انگلستان بود، مادر و پدر وی از یکدیگر جدا شده و او به همراه پدرش به کالیفرنیا نقل مکان نمود و دوران دبیرستان خود را در این شهر طی کرد.
با این حال در سال ۱۹۸۲ او برای ورود همه‌جانبه به عرصه بازیگری، تحصیل را کنار گذاشت و همراه با کیفر ساترلند به ایفای نقش در فیلم ۱۹۶۹ پرداخت که ویونا رایدر نیز به آن‌ها ملحق شد و اثری جذاب و تماشایی را با همکاری یکدیگر پدید آوردند.
در حالی که رابرت مشغول هنرنمایی در تئاترهای گوناگون بود، در سال ۱۹۸۵ به یکی از عوامل برنامه “پخش زنده شنبه شب” پیوست که پس از گذشت تنها ۱ سال، با بازخوردهای به شدت منفی روبرو شد و او به همراه باقی تیمش کنار گذاشته شدند. مجله رولینگ استون در طی یک مطلب انتقادی، رابرت داونی جونیور جوان را به عنوان بدترین بازیگری که برنامه Saturday Night Live تاکنون به خود دیده است، معرفی کرد و او را مسبب ناکامی‌های این برنامه زنده خطاب کرد.
رابرت داونی جونیور اولین تجربهٔ بازیگری‌اش را در فیلمی به کارگردانی پدرش با نام پوند کسب کرد. وی برای بازی در نقش چارلی چاپلین در فیلم چاپلین (۱۹۹۲) نامزد جایزهٔ اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد و برندهٔ جایزهٔ بفتای بهترین بازیگر نقش اول مرد شد. در سال ۲۰۰۰ پس از درمان اعتیاد خود به مواد مخدر و رهایی از زندان ایالت متحده به اتهام قاچاق مواد مخدر، برای بازی در سریال الی مک‌بل به جمع بازیگران سریال پیوست و توانست یک جایزهٔ گلدن گلوب را از آن خود کند.
او از سال ۲۰۰۸ به مارول کامیکس پیوست و بازی در نقش مرد آهنی را آغاز کرد و در فیلم‌های متعددی این نقش را به عنوان بازیگر اصلی یا تک‌جلوه بازی کرد.
داونی همچنین در دو فیلم شرلوک هولمز (۲۰۰۹) و شرلوک هلمز: بازی سایه‌ها (۲۰۱۱) نقش شرلوک هولمز را بازی کرد. این دو فیلم توسط گای ریچی کارگردانی شده و هر کدام بیشتر از ۵۰۰ میلیون دلار در گیشه فروش داشته‌اند. قسمت اول این فیلم داونی را برنده جایزه گلدن گلوب به عنوان بهترین بازیگر نقش اول مرد در یک فیلم موزیکال یا کمدی کرد.
او در فیلم قاتلین بالفطره با وودی هارلسون هم‌بازی شد
او همچنین به عنوان نویسنده و خواننده با وندا شپارد (در سریال الی مک‌بل) و استینگ (در قطعه هر نفسی که می‌کشی) همکاری کرد؛ و در ژانویه ۲۰۰۱ برای ایفای نقش هملت به کارگردانی مل گیبسون انتخاب شد..»
او همچنین در سال ۲۰۰۷، در فیلم زودیاک ظاهر شد. این فیلم براساس یک داستان واقعی بود و داونی در آن نقش روزنامه‌نگاری به نام پال آیوری را بازی می‌کرد.
داونی اولین آلبوم موسیقی خود را به نام آینده پژوهان منتشر کرده است.
التون جان اولین کسی بود که بعد از بازپروری داونی با او همکاری کرد و دربارهٔ آن همکاری گفت: «او کاملاً آرام به نظر می‌رسد و شرایط فوق‌العاده‌ای دارد