اول ماه صفر در تقویم ۱۴۰۳ چه روزی است؟ + نظر علما درباره نحسی ماه صفر
در دوران جاهلیت اعراب به دلیل آنکه ماه محرم را ماه حرام می دانستند در این ماه از جنگ دست می کشیدند. ولیکن در ماه پس از آن یعنی ماه سفر آماده جنگ می شدند. در نهایت از آنجایی که صفر به معنای تهی و خالی است این ماه به دلیل خالی شدن خانه ها به همین دلیل نامگذاری شده اند. پیامبر (ص) و ائمه اطهار این ماه را ماه نحسی دانسته اند و پیامبر در این باره فرموده اند: « هر کس خبر تمام شدن این ماه را به من دهد، بشارت بهشت را به او می‌دهم.» در ادامه تاریخ دقیق شروع ماه صفر را در تقویم شمسی، میلادی و قمری ارائه داده ایم.
تاریخ شروع ماه صفر ۱۴۰۳
تاریخ دقیق شروع ماه صفر در تقویم شمسی برابر است با:
سه شنبه، ۱۶ مرداد ۱۴۰۳
تاریخ دقیق شروع ماه صفر در تقویم میلادی برابر است با:
۶ آگوست ۲۰۲۴
تاریخ دقیق شروع ماه صفر در تقویم قمری برابر است با:
۱ ماه صفر ۱۴۴۶
نظر علما درباره نحسی ماه صفر
آیت الله مکارم شیرازی میفرمایند:
ماه صفر به طور طبیعی نشان‌دهنده خوبی و بدی نیست، اما وقایع و اتفاقاتی که در آن رخ داده‌اند، می‌توانند تأثیرات متفاوتی در افراد ایجاد کنند. ممکن است برخی افراد این ماه را به علت وقوع حوادث مهم و به خصوص واقعه کربلا و رحلت سه تن از معصومین (ع)، به‌عنوان ماهی نحس تلقی کنند. ایشان همچنین تأثیر ماه صفر را در جامعه اسلامی به‌عنوان زمانی که جنگ و نزاع در آن رخ می‌دهد، تبیین می‌کنند. در نهایت، ایشان اشاره می‌کنند که با انجام اعمال خیریه مانند اهداء صدقه و دعا، تاثیرات منفی این ماه را می‌توان تحت کنترل آورد.
آیت الله مظاهری میفرمایند:
آیت‌الله مظاهری درباره موضوع نحوست و ایام و ساعات نحس توضیحاتی ارائه داده‌اند:
در مسائل شرعی، قضیه نحوست برخی از ایام و ساعات به شکل مشهوری در اسلام وجود دارد و انکار آن امری مشکل است. از نظر عقلی نیز ما دلیل قاطعی برای انکار این مطلب نداریم، به همان اندازه که دلیل قاطعی برای اثبات آن هم موجود نیست.
آیت‌الله مظاهری اشاره می‌کنند که برخی از معتقدان به وجود ایام نحس از مبانی قرآن کریم استفاده می‌کنند. آیاتی از قرآن را به‌عنوان دلیل بر وجود ایام نحس ذکر می‌کنند.
«فَأَرْسَلْنا عَلَیْهِمْ ریحا صَرْصَرا فی أَیامٍ نَحِساتٍ»
«إِنا أَرْسَلْنا عَلَیْهِمْ ریحا صَرْصَرا فی یَوْمِ نَحْسٍ مُسْتَمِر»
همچنین، برخی از معتقدان به آیاتی از قرآن اشاره می‌کنند که به سعد و خیریت ایام اشاره دارند.
«إِنا أَنْزَلْناهُ فی لَیْلَهٍ مُبارَکَهٍ»
آیت‌الله مظاهری همچنین اشاره می‌کنند که روایاتی نیز در مورد سعد و نحس برخی ماه‌ها، روزها و ساعات وجود دارد. این روایات توضیح می‌دهند که برخی از زمان‌ها به‌عنوان سعد و برخی دیگر به‌عنوان نحس تلقی می‌شوند.
همچنین برخی از معتقدان نیز نظر دیگری دارند که روزها و ساعات نحس وجود ندارند و این موضوع به تفسیر معنای مظروفی اشاره می‌کنند. «مظروفی» به این معنا است که آنها معتقدند بلاهای سنگینی که در آیات قرآن ذکر شده، نحس هستند و این آیات به‌عنوان توصیف روزهای نحس شناخته می‌شوند.
در نهایت، آیت الله مظاهری به این نکته اشاره می‌کنند که انکار وجود سعد و نحس در برخی ایام و ساعات، با وجود روایاتی که وجود دارند، امری مشکل است و این مسأله به تفسیر و تأویل متون دینی وابسته است.
آیت الله علامه طباطبایی میفرمایند:
روایات درباره نحوست و سعادت ایام، باید با توجه به اعتقادات دینی و تأثیرگذاری افراد تفسیر شوند. به عبارت دیگر، این روایات لزوما به معنای وجود خواص ذاتی در روزهای خاص نیستند.
ایشان استدلال می‌کند که اگر روزهای خاص، به طور ذاتی خوش یمن یا شوم باشند، باید دلایل طبیعی و تکوینی برای این امر وجود داشته باشد. اما چنین دلایلی در روایات ذکر نشده‌اند.
بنابراین، ایشان نتیجه می‌گیرند که روایات مربوط به نحوست و سعادت ایام، باید با احتیاط تفسیر شوند. ممکن است این روایات به حوادث دینی اشاره داشته باشند، اما لزوما به معنای وجود خواص ذاتی در روزهای خاص نیستند.
آیت الله حاج میرزا جواد آقا ملکی تبریزی میفرمایند:
در مورد ماه صفر، به ویژه چهارشنبه آخر آن، هرچند روایت معینی وجود ندارد، اما به نظر می‌رسد که نحوست این ماه به دلیل رحلت پیامبر اسلام (ص) و فرمایشات او ممکن است وجود داشته باشد. پیامبر (ص) میفرمایند:
«هر کس پایان ماه صفر را به من خبر دهد، من ورود به بهشت را به او مژده می‌دهم.»
این تفسیر، نحوست ماه صفر را تایید می‌کند. در نتیجه، وقتی نحوست این ماه مشخص شده باشد، باید اعمال مناسبی در این ماه انجام داد و در این ماه به عزاداری و سوگواری برای وقایع پیش آمده بپردازند. همچنین در دعاها، در مورد غیبت پیامبر اسلام (ص) و از دست رفتن حضور ایشان و گمراهی مردم پس از رحلت وی با خداوند راز و نیاز کرد. به‌علاوه، منافقان و ستمکاران و دشمنانی که در برابر پیامبر اسلام (ص) ایستادند را نفرین کرد. این اعمال به‌عنوان راهی برای دفع نحس مورد پیشنهاد قرار می‌گیرند.
آیت الله صافی گلپایگانی به طور کلی میفرمایند:
این مسئله به‌طور مطلق ثابت نیست و در کلیت می‌توان صدقه را به‌عنوان وسیله‌ای برای دفع بلا در نظر گرفت.
آیت الله فاضل لنکرانی میفرمایند:
برای اثبات این معنا، دلیل مستقیم نداریم و به طور کلی با اهداء صدقه می‌توان مسأله را حل کرد.
آیت الله سیستانی توصیه می‌کنند:
برای رفع نحسی احتمالی می‌توانید صدقه دهید.
آیت الله بهجت میفرمایند:
به طور کلی این موضوع ثابت است و اهداء صدقه همراه با دعاهای مأثوره برای دفع نحس مؤثر است.