عبدالله رضیع شیرخواره یا علی اصغر، فرزند سید الشهداء امام حسين (ع) است که در روز عاشورا در آغوش پدر با تیر حرمله یا عَقبةِ بن بِشر به شهادت رسید. مادرش، رباب، دختر امرءُالقیس بود. وقتی امام برای آخرین وداع، مقابل خیمه‌ها آمد، زينب (س)، علی اصغر را آورد. وی در آغوش امام بود که تیری بر گلوی او اصابت نمود و به شهادت رسید. آن گاه امام (ع) جسد آن کودک را در کنار خیمه‌ها در گودالی که حفر کرد، به خاک سپرد.

ویژگی های حضرت علی اصغر (ع)

۱ـ در توصیف او آمده است:«اَشبَهُ النّاسِ بِرَسُولِ اللهِ (صلى الله علیه وآله) » .(۱)

۲ ـ معروف است که سر مطهّر دو شهید از بدن جدا نشد و آن ها عبارتند از:

على اصغر و حُرّبن یزید ریاحى. لیکن بعضى نوشته اند: ابو ایّوب غنوى دستور داد تا جسد این کودک را بیابند و سرش را از تن جدا کرده، بالاى نیزه کنند و در مجلس عبیدالله سر امام حسین و سر على اصغر در یک تشت بوده است.

۳ ـ امام (علیه السلام) از میان جسدهاى شهدا، تنها جسد على اصغر را دفن کرد.

۴ ـ امام (علیه السلام) بدن على اصغر را با خون گلویش رنگین کرد و آنگاه او را دفن نمود.(۲)

۵ ـ على اصغر تنها شهیدى است که روى دست پدر جان داد. نوشته اند که در لحظه جان دادنش منادى از آسمان ندا داد:«دَعْهُ یا حُسَین فَإِنَّ لَهُ مُرْضِعاً فِی الْجَنَّهِ»;(۳)«او را به خدا بسپار; زیرا در بهشت شیردهنده اى براى اوست.»

۶ ـ امام خون او را به آسمان پاشید و قطره اى از آن به زمین نیامد.(۴)

۷ـ در باره اثر تیر حرمله و اصابت آن به حلقوم او، آمده است: «فَذَبَحَهُ»(۵) یعنى تیر گلویش را «برید»، در حالى که تیر در محل اصابت سوراخ ایجاد مى کند. به نظر مى رسدکه نوک تیر را پهن ساخته بودند و به همین علت گلوى او را بریده است.

۸ ـ على اصغر مصداق کامل و بارز مظلومیت بود; چراکه او طفل بود و نمى توانست بر ضد سپاه دشمن کارى انجام دهد.

۹ ـ پس از شهادت او امام (علیه السلام) سر به آسمان کرد و فرمود:«وَانْتَقِمْ لَنا مِنَ الظّالِمِینَ»;(۶)«خدای ! انتقام ما را از جفاکاران بستان !»

۱۰ ـ شهادت مظلومانه او، یکى از حوادث کم نظیر و فراموش نشدنى تاریخ است.

۱۱ ـ تنها جنازه اى را که امام حسین (علیه السلام) تشییع کرد و از میدان تا کنار خیمه ها آورد، على اصغر بود.