بنیانگذار طب اطفال در ایران که بود؟

٤٩ سال پیش، برابر با اول بهمن ۱۳۵۳ خورشیدی، دکتر محمد قریب بنیان‌گذار طب نوین اطفال در ایران، بر اثر عوارض ناشی از ابتلا به سرطان مثانه درگذشت.

دکتر قریب در طول دوران خدمت خود، به پاس خدمات چشمگیر علمی، به دریافت «نشان دانش» از دانشگاه تهران و «نشان درجه یک فرهنگ» از وزارت آموزش و پرورش و «نشان عالی لژون دونور» از دولت فرانسه نائل شد.

او همچنین از بنیان‌گذاران نخستین بیمارستان تخصصی کودکان در ایران با عنوان «مرکز طبی کودکان تهران» به شمار می‌رود. این مرکز درمانی که همچنان پابرجاست نخستین بیمارستان فوق تخصصی کودکان در ایران به سبک جدید و دارای یکی از برجسته‌ترین و معدودترین مراکز جراحی قلب اطفال در کشور است.

محمد قریب در حین فعالیت علمی، فعالیت سیاسی را نیز جدی می‌گرفت به طوری که در پی واقعه ۲۸ مرداد ۱۳۳۲، پس از امضای یک بیانیه به همراه مهندس بازرگان و یدالله سحابی از دانشگاه اخراج شد.

زندگی‌نامه

وی ابتدا در بیمارستان رازی به اداره بخش اطفال مشغول شد و بعد از آن به بیمارستان هزار تختخوابی رفت و در آنجا بخش اطفال را دایر کرد. او در سال ۱۳۱۹ کتاب بیماریهای کودکان را به چاپ رساند و در سال ۱۳۳۵ با همکاری حسن اهری آن را با اصلاحات جدید تجدید چاپ کرد.

قریب در سال ۱۳۵۱ به خون‌ادراری مبتلا شد، که بعدها سرطان مثانه که به شکم متاستاز داده شده تشخیص داده شد، و اقدام‌های درمانی انجام شده در ایران و آمریکا تأثیر چندانی بر بیماری وی نداشت.

او به دلیل ضعف بدنی در ۱ بهمن ۱۳۵۳ در بیمارستان مرکز طبی کودکان، محل خدمت خود درگذشت. او طبق وصیتش، در قبرستان شیخان قم به خاک سپرده شد. برای مراسم تدفین دکتر محمد قریب، محمدرضا پهلوی به همراه خودروهای دربار شخصا پیکر دکتر محمد قریب را از تهران تا قم همراهی کرد، و آیت‌الله سید شهاب الدین مرعشی نجفی نماز میت برای ایشان قرائت نمود.

آثار و افتخارات