این ضربه مهدی طارمی را به اینتر برگرداند

مهدی طارمی، در غیاب لوتارو مارتینس و با استراحت مارکوس تورام، بار دیگر فرصت بازی از ابتدا را به دست آورد و این بار، نمایش او بیش از همه بازی‌های قبلی‌اش در لیگ، به چشم آمد.

نه فقط برای پنالتی حساسی که گرفت، بلکه برای بازگشت روحیه‌ای که ماه‌ها در سایه فشار و انتقاد گم شده بود.

طارمی در مصاف با تورینو، پس از هفته‌ها بی‌اعتمادی و سکوت، بار دیگر چهره‌ی آشنای خود را نشان داد: مهاجمی باهوش، پرتلاش، و مؤثر در فاز حمله. او تمام ۹۰ دقیقه در زمین بود، چیزی که پیش‌تر در سری‌آ تنها یک‌بار برایش تکرار شده بود. پنالتی‌ای که از مدافعان تورینو گرفت، شجاعت و هوش بازیخوانی‌اش را یادآوری کرد؛ همان ویژگی‌هایی که در بازی رفت و برگشت با بارسلونا هم تحسین شده بود.

اما آنچه این حضور را ویژه‌تر می‌کند، نه فقط عملکرد عددی، بلکه تحول ذهنی و روانی مهدی طارمی است. مهاجمی که در هفته‌های اخیر کمتر توپ می‌خواست، بیشتر پاس می‌داد، و انگار از خودباوری تهی شده بود، حالا دوباره دست‌طلب به‌سوی بازی کشیده و درخشش را از سر گرفته. سیمونه اینزاگی که همواره در کنفرانس‌ها حامی او بوده، حالا دلیلی جدی‌تر برای اعتماد دارد.

و اکنون، چشم‌ها به رم دوخته شده‌اند؛ جایی که اینتر در هفته آینده باید برابر لاتزیوی زخمی به میدان برود. با غیبت لوتارو و احتمال نیمکت‌نشینی تورام، این طارمی است که می‌تواند میان نراتزوری و قهرمانی فاصله را کم کند.

آیا سیمونه اینزاگی دوباره به او اعتماد خواهد کرد؟ آیا باز هم این بازیکن ۳۲ ساله از بوشهر، مثل تورینو، فرصتی خواهد یافت تا فریاد بزند که هنوز تمام نشده است؟

در فوتبال، فصل‌ها را با جام‌ها می‌سنجند، اما بعضی فصل‌ها فقط با بازگشت‌ها معنا پیدا می‌کنند. و شاید، برای طارمی، این بازگشت دقیقاً از تورینو آغاز شده باشد.