نارضایتی کارگران ماسه روب راه آهن زاهدان: آه در بساط نداریم!

تعدادی از کارگران ماسه روب شاغل در ابنیه فنی راه‌آهن زاهدان در تماس با خبرنگار ایلنا، می‌گویند: ما کارگران ماسه روب ابنیه فنی تراورس از حداقل دستمزد خود رضایت نداریم و دریافتی ماهانه‌مان کفاف معاش زندگی‌مان را نمی‌دهد. 

یکی از کارگران با بیان اینکه هر ماهه حقوق و بیمه آن‌ها با تاخیر و به صورت حداقلی پرداخت می‌شود که این ارقام باتوجه به افزایش روزانه قیمت بسیاری از اقلام مصرفی و غذایی، بسیار ناچیز است، گفت: به عنوان نمونه من یک کارگر ماسه روب در راه آهن زاهدان هستم که آه ندارم با ناله سودا کنم. به خدا قسم گرفتارم. ۱۳ میلیون حقوق دریافتی دارم که ۷ میلیون تومان آن هزینه کرایه خانه می‌شود. حالا سوال من این است که با ۳ فرزند ریز ودرشت چگونه مخارج زندگی‌ام را بچرخانم. 

بنا بر ادعای این کارگر، میزان حقوقی که دریافت می‌کند فقط خرج یک هفته است؛ بعد ازیک هفته، پولی برای خرج کردن ندارد بنابراین برای تامین مخارج زندگی‌اش بعد از ساعات کاری تا دیر وقت مسافر کشی می‌کند. در حال حاضر ماشینش خراب است و پولی برای تعمیرش ندارد. 

او با بیان اینکه جدا از حداقل حقوق دریافتی در زمینه پرداخت به موقع حق بیمه نیز با مشکل روبرو هستیم در ادامه گفت؛ چندین ماه حق بیمه پرداخت نشده داریم به همین دلیل بیمارستانهای ملکی تامین اجتماعی هزینه‌های درمان ما را تقبل نمی‌کنند. چندین روز فرزندم بیمار شده بود توان مالی برای پرداخت هزینه ۲۵۰ هزار تومانی داروهایش را ندارم. 

این کارگر افزود: ما کارگران ماسه روب، از مرز پاکستان تا بم و کرمان، در طوفان شن و گرما و سرما، با کنار زدن شن و ماسه‌ها از ریل‌های راه‌آهن نگهداری کرده و مسیر ریلی را برای واگن‌های باری و مسافران باز می‌کنیم با این وضعیت هنوز قرار دادهایمان با راه آهن مستقیم نشده است. به همین دلیل حقوق ما کارگران ماسه روب در مقایسه با همکاران واحد نگهداری، فنی، نگهبانان و راهبان که تجمیع شده‌اند بسیار کمتر است. 

او گفت: مسئولان شناخت کاملی از وضعیت شغلی کارگران ماسه روب ندارند. پیشنهاد ما به آن‌ها این است که برای چند ساعت کارگران ماسه روب را در گرمای تابستان و یا سرمای زمستان در شن زارهای جنوب شرق زاهدان همراهی کنند تا شاید از شرایط شغلی آن‌ها باخبر شوند.

انتهای پیام/