تست سایکوپت آنلاین رایگان ۲۰ سوالی
آیا شما سایکوپت (Psychopath) هستید؟ پاسخ به این پرسش ساده نیست، اما پژوهش‌ها نشان می‌دهد تنها یک درصد از افراد را می‌توان به‌طور قطعی در دسته سایکوپت‌ها قرار داد. سایکوپتی یا روان‌آزاری با فقدان همدلی و رفتارهای دستکاری‌کننده روانی (Manipulative) شناخته می‌شود، هرچند شدت و نشانه‌های آن در افراد متفاوت است. اکنون با یک آزمون سه‌دقیقه‌ای می‌توان میزان تمایلات ضد اجتماعی و ویژگی‌های شخصیتی مرتبط با این اختلال شخصیت را سنجید.
ویژگی‌های اصلی سایکوپت‌ها
سایکوپت‌ها بیش از هر چیز به دلیل نداشتن حس همدلی شناخته می‌شوند؛ اما این تنها نشانه نیست. رفتارهای بی‌رحمانه، تمایل به دستکاری روانی دیگران، هیجانات کم‌رنگ و ناتوانی در ایجاد روابط عاطفی پایدار نیز در تشخیص سایکوپتی اهمیت دارند.
همان‌طور که در منابع معتبر روان‌شناسی از جمله سایکولوژی تودِی توضیح داده شده است، سایکوپتی یک اختلال طیفی است و می‌تواند در درجات خفیف یا شدید بروز کند.
۵ ویژگی مشترک و مهمی که همه روان‌آزاران و سایکوپت‌های معروف دارند
تست سایکوپت و شیوه انجام آن
برای سنجش تمایلات سایکوپتی، این منبع یک تست سایکوپت آنلاین رایگان طراحی کرده است. این آزمون تنها سه دقیقه زمان می‌برد و شامل ۲۰ گزاره است. شرکت‌کننده باید مشخص کند تا چه اندازه با این جملات موافق یا مخالف است.
برای نمونه، پرسش‌هایی از این دست در این تست مطرح می‌شود:
- «من همیشه توانسته‌ام دیگران را متقاعد کنم به نفع من کاری انجام دهند»
- «افراد دیگر در مقایسه با من اشتباهات احمقانه زیادی می‌کنند»
- «در واقع بیشتر افراد را کسل‌کننده یا نادان می‌دانم»
در پایان، نمره‌ای بین صفر تا ۱۰۰ داده می‌شود. میانگین جهانی این آزمون ۵۴ گزارش شده است.
تفسیر نتایج آزمون
- نمره ۰ تا ۱۹ نشان‌دهنده نبود گرایش‌های ضد اجتماعی است. در این سطح، فرد همدل، دلسوز و ملاحظه‌گر پیامدهای بلندمدت تصمیم‌هایش است.
- نمره ۵۱ تا ۷۴ حاکی از وجود برخی گرایش‌های خفیف ضداجتماعی است، اما این لزوماً به معنای بیماری نیست. بسیاری از افراد سالم ممکن است در سطحی محدود چنین ویژگی‌هایی را بروز دهند.
- نمره ۸۷ تا ۱۰۰ بیانگر وجود چندین نشانه سایکوپتی است. این افراد در همدلی با دیگران دچار مشکل هستند و ممکن است تمایل به قانون‌شکنی یا دستکاری روانی دیگران داشته باشند.
با این حال، حتی اگر نتیجه آزمون بالا باشد، جای نگرانی مطلق وجود ندارد. همان‌طور که سایکولوژی تودِی تأکید کرده، این نتایج به معنای برچسب قطعی نیست و می‌توان با راهکارهای درمانی، این تمایلات را کاهش داد.
راهکارهای پیشنهادی برای کاهش گرایش‌های سایکوپتی
اولین توصیه، مشاوره با یک روان‌درمانگر است. متخصصان می‌توانند میزان سایکوپتی را دقیق‌تر ارزیابی کنند و به اصلاح الگوهای فکری و رفتاری ناسالم کمک نمایند. دومین نکته، پرهیز از مصرف الکل و مواد مخدر است؛ چراکه این عوامل می‌توانند رفتارهای منفی را تشدید کنند.
در نهایت، مشارکت در فعالیت‌های اجتماعی مانند فعالیت‌های داوطلبانه می‌تواند توانایی درک دیدگاه دیگران و رشد همدلی را تقویت کند؛ حتی اگر این ویژگی‌ها به‌طور طبیعی در فرد وجود نداشته باشد.
