پیوند بال پروانه در آمریکا انجام شد

یک پروانه مونارک (شهریار) که از ناحیه بال دچار آسیب جدی شده بود، به کمک امدادگران نیویورکی و با انجام یک عمل پیوند دقیق، فرصت دوبارهای برای پرواز پیدا کرد.
این پروانه در هفته گذشته با بالی که به نظر میرسید آسیب جدی دیده، به مرکز طبیعت سویتبرایار منتقل شد. بال او پاره و خم شده بود و مانع پرواز این پروانه میشد.
داگمار هافداویس از دیر پارک، متوجه این حشره در حال مرگ شد و تصمیم گرفت که جانش را نجات دهد. هافداویس به شبکه سیبیاس گفته که به اعتقاد او، پروانه نشانه خوششانسی از دنیای دیگر است و برایش یک امر معنوی به شمار میرود.
هافداویس که نمیخواست از تلاش برای نجات پروانه دست بکشد، با احتیاط او را به یک مرکز غیرانتفاعی توانبخشی حیات وحش رساند تا ببیند که آیا امکان کمک به او وجود دارد یا خیر.
جنین بندیکسن، مدیر بخش توانبخشی حیات وحش مرکز، ایده جسورانه انجام عمل پیوند بال را مطرح کرد. او به درستی باور داشت که این جراحی غیرمعمول میتواند به این موجود کوچک شانسی دوباره برای پرواز بدهد؛ اما در ابتدا به یک بال سالم برای اهدا نیاز بود. بندیکسن به سیبیاس گفته است:
من تمام کف زمین را دنبال یک پروانه مرده گشتم و یک پروانه مونارک را پیدا کردم که بال او کاملاً سالم بود.
بندیکسن پس از پیدا کردن یک بال کاملاً مناسب، یک جراحی پنج دقیقهای را انجام داد که نیازمند دقت و صبر فراوانی بود.

این کار بسیار ظریف بود، زیرا اگر کمی محکمتر فشار میدادم، ممکن بود که این پروانه بمیرد.
بندیکسن توضیح داده که برای موفقیت در این جراحی، از نشاسته ذرت، چسب و یک قطعه سیم کوچک برای ثابت نگه داشتن پروانه استفاده کرده است. در ویدیویی که توسط مرکز طبیعت سویتبرایار منتشر شده، در حالی که پروانه با سیم نگه داشته شده، بندیکسن با استفاده از قیچی، لبههای ناصاف باقیمانده از بال آسیبدیده را میبُرد. سپس او بال جدید را با قسمت باقیمانده از بال پروانه تراز کرد و با احتیاط آن را چسباند.
بندیکسن اطمینان داد که پروانه دردی را احساس نکرده، زیرا بخش انتهایی بالهای پروانه فاقد جریان خون یا گیرندههای عصبی است. تنها چند لحظه پس از اتمام عمل، پروانه در حالی که روی دست بندیکسن میخزید، شروع به بال زدن کرد. مرکز سویتبرایار در توضیح این ویدیوی الهامبخش نوشت:
زمانی که یک فرد نیکوکار با ما تماس گرفت و پرسید که آیا میتوانیم به یک پروانه مونارک آسیبدیده کمک کنیم، ما بلافاصله پاسخ مثبت دادیم. بال یک پروانه که جان خود را از دست داده بود را با بال آسیبدیده با دقت هماهنگ کردیم و یک تعمیر حساس انجام دادیم. نتیجه چه شد؟ شما هرگز متوجه نمیشوید که این مونارک با یک بال جایگزین پرواز میکند! تماشای پرواز او اشک به چشمانم آورد؛ این مسافر کوچک حالا شانس دیگری برای زندگی و تکمیل سفر شگفتانگیز خود دارد.

به گفته سازمان جنگلبانی ایالات متحده، پروانههای مونارک در آمریکای شمالی معمولاً بین دو تا شش هفته زندگی میکنند، هرچند که طول عمر آنها میتواند متغیر باشد.
این پروانهها هزاران کیلومتر را طی میکنند تا به مکانهای زمستانگذرانی در مکزیک و غرب ایالات متحده برسند، مکانهایی که هرگز قبلاً ندیدهاند و با غریزههایی هدایت میشوند که هنوز کاملاً برای ما ناشناخته است.
پروانههای مونارک که به طرحهای مشخص بالهای خود شناخته میشوند، در هر محلی که گیاه علف شیر رشد کند، زندگی میکنند. بیشترین تراکم آنها در غرب میانه است. کِرم حشره (لارو) برای بقا به علف شیر نیاز دارد، اما پروانههای بالغ میتوانند شهد را از انواع گلها جمعآوری کنند.

به گفته شرکت مشترک مونارک، این گونه اگرچه بومی آمریکای شمالی است، اما در ۲۰۰ سال گذشته در بیشتر نقاط جهان پراکنده شده است.
آنها در حال حاضر در بیش از ۹۰ کشور، جزیره و گروه جزیرهای ساکن هستند؛ اما از نظر ریختشناسی، الگوهای مهاجرت و زمستانگذرانی، دشمنان طبیعی، رژیم غذایی کرم حشره و ژنتیک با یکدیگر متفاوت هستند.

بندیکسن اظهار داشته که جراحی نوآورانه او توجهات جهانی را به خود جلب کرده و امیدوار است که دیگران نیز این روش را برای نجات جان پروانههای بیشتری به کار گیرند. او به سیبیاس گفت:
من از مینه سوتا، کاستاریکا و کالیفرنیا تماسهایی دریافت میکنم. اگر ما این تلاش را نمیکردیم، این پروانه مرده بود. ما امروزه در این دنیا به امید نیاز داریم.