نگاهی متفاوت به نهادی همسو با انتظارات مردم در حوزه تقنینی کشور

[bs-quote quote=”مینا جعفری عضو شورای مرکزی مجمع مشاوران نمایندگان مجلس شورای اسلامی و عضو شورای مرکزی جمعیت جوانان انقلاب اسلامی در یادداشتی به اهمیت حضور زنان در عرصه‌های مختلف سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و علمی پرداخته که در زیر از نظرتان می گذرد.” style=”default” align=”center” color=”” author_name=”” author_job=”” author_avatar=”” author_link=””][/bs-quote]

در حال حاضر جامعه ما در اثر زد و خوردهای مختلف و عبور از گذرگاه‌های مختلف به تجربه‌ای رسیده که عموم مردم می‌دانند اگر زنان وارد حوزه سیاست و اجتماع و فرهنگ شوند؛ مخصوصاً اگر در مدیریت‌های کلان وارد عمل شوند و برنامه‌ریزی، تصمیم‌گیری و تصمیم‌سازی کنند و بتوانند در توسعه سیاسی و اجتماعی کشور دخیل باشند، وضعیت بسیار مطلوب‌تر خواهد بود. دلیل این صحبت های بنده مصداق بارز حضور پررنگ و اثر گذار زنان در عرصه پرشکوه انتخابات بوده چه در حوزه کاندیداتوری و چه در عرصه مشارکت در انتخابات رای خود زنان سهم قابل توجهی از مشارکت های اجتماعی وسیاسی را برعهده دارند.

در حال حاضر خود زنان هم در جامعه ایرانی بسیار باانگیزه و علاقه‌مند هستند و به همین دلیل هم بسیار پویا وارد عرصه‌های مختلف سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و علمی شده‌اند و می‌شوند و بسیار هم علاقه‌مند هستند که برای بهبود اوضاع کشور و مردم کاری کنند. به نظر من تنها مسئله‌ای که در حال حاضر بسیار اهمیت دارد و خیلی هم بازدارنده است، حوزه اجرایی کشور است که زنان از ابتدا در سطوح بالای دولت قرار نگرفتند و متأسفانه در کابینه دولت هم با قیاس با مردان قرار نگرفتند البته دولت به‌نوعی تلاش کرد موضوع عدم حضور بانوان در عرصه مدیریت کلان و کابینه را حل کند و بخشی از مدیریت‌های ارشد و میانی را به زنان واگذار کند تا به‌ نوعی عدم حضور در کابینه جبران شود.البته که تا حدودی هم در این زمینه موفق بوده است که کافی نبوده

به قول شاعر  :   بیا و حال اهل درد بشنو           به لفظ اندک و معنی بسیار…    

علی ایحال عنوان تشکلی مردم نهاد با هدف پیگیری مطالبات مردمی و انتقال نظریات و دیدگاه های مردم در طرح ها و لوایح به مجلس و دولت تشکیل و روند تاسیس آن در وزارت کشور در حال پیگیری است. به نظر می‌رسد ممانعت جدی در زمینه حضور زنان در عرصه‌های مدیریتی در دو نگاه عمده خلاصه می‌شود که یکی از آن‌ها عدم اطمینان به توانمند بودن زنان و دیگری نیز حس رقابت گونه با زنان است.

البته تلاش‌های بسیاری صورت می‌گیرد که این نگرش‌های نادرست تغییر یابند. فعالان حوزه زنان واقعاً زحمات زیادی می‌کشند اما به نظر من هنوز نیازمند تغییر باورها در این حوزه‌ها هستیم. ضمناً در کنار این مسائل، بخشی از موضوعات در حیطه کنش‌های سیاسی قابل‌ردیابی و تحلیل است؛ چراکه فضای سیاسی در ایران، به‌صورت گسترده روی سایر حوزه‌ها، اعم از اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، روابط و ساختارها اثرگذار است. از این منظر احزاب سیاسی کشور هم ورود چندان مطلوبی به مسائل و مشکلات بانوان نمی‌کنند.

نهادینه‌سازی ورود بانوان به عرصه‌های گوناگون محدود به این نیست که در ایام انتخابات چند خانم، آن‌هم با لابی‌های سیاسی برخی از فعالان زن، در یک لیست قرار بگیرد. نگه‌داشتن این جایگاه و حس پویا بودن جامعه بانوان و میدان دادن به زنان و استفاده از این ظرفیت برای پیشبرد اهداف توسعه مدار در نهاد احزاب سیاسی وجود ندارد و در ارکان احزاب بزرگ کشور هم، جز معدودی از احزاب که به تعداد انگشتان دودست هم نمی‌رسد، اساساً نهادهای ویژه زنان که زنان را به حضور در عرصه‌های گوناگون تشویق کند و به زنان در ارکان احزاب جایگاه بدهند، وجود ندارد (نظر شخص خود بنده هست با تجربه عرض می کنم). همه این مسائل هست که بسیار هم دل‌آزار و شکننده است که می‌تواند مانع حرکت‌های مخلصانه شود و باعث کناره‌گیری و استعفای افراد مخلص وشایسته شود.

اما به‌رغم این بی مهری ها، فعل کبیر ایستادگی ، ایستادگی وایستادگیست. لذا تنها تفاوت مجمع مشاورین نمایندگان مجلس شورای اسلامی با سایر احزاب در این موضوع کاملا مغایر است این است که خواست آن بر اصول اولیه حضور و بروز هرچه بیشتر و قوی تر زنان در عرصه های اجتماعی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و حتی حوزه کاملا مردانه صنعت نیز باشند عنوان تشکلی مردم نهاد با هدف پیگیری مطالبات مردمی و انتقال نظریات و دیدگاه های مردم در طرحها و لوایح به مجلس که این برگرفته از قدرت فکر تکاملی وتعالی یکایک اعضای شورای مرکزی به ویژه ریاست مجمع جناب آقای دکتر محمدی نوری می باشد جای دارد تشکر و قدردانی خود را برای تفکر و اراده بسیار شایسته و به جا را دارا باشم.