نکات خواندنی درباره پارسا پیروزفر بازیگر نقش بهنام در سریال در انتهای شب

پارسا پیروزفر متولد ۲۲ شهریور ۱۳۵۱ در تهران، بازیگر و کارگردان تئاتر است. فارغ التحصیل لیسانس رشته نقاشی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران است که به جز نقاشی و بازیگری یک مجسمه ساز موفق می باشد. در ادامه نکات جالب زندگی این بازیگر جذاب و پر طرفدار را با هم مرور می کنیم.

نکات خواندنی درباره پارسا پیروزفر

– پارسا پیروزفر از پدری نظامی (سرهنگ گارد) و مادری فرهنگی (دبیر دبیرستان) به دنیا آمده و بچه سلطنت آباد (پاسداران) است.

– چندین بار خبر ازدواج پارسا پیروزفر در شبکه های اجتماعی منتشر شده که تمامی آنها کذب بوده و او همچنان مجرد می باشد.

– او در سال ۱۳۶۳ وقتی ۱۲ ساله و دانش آموز مقطع پنجم ابتدایی بود، شروع به خلق داستان های مصور کرد که حاکی از علاقه زیادی وی به گرافیک و نقاشی بود. به همین دلیل سال ۱۳۶۹ دیپلم ریاضی فیزیک گرفت و یک سال بعد در رشته نقاشی وارد دانشگاه شد.

– اولین تجربه بازیگری را در تئاتر دانشگاه به دست آورد تا اینکه در سال ۱۳۷۱ وقتی ۲۰ ساله بود، نقش کوتاهی را در فیلم «مجسمه» ابراهیم وحید زاده تجربه کرد.

– این بازیگر به صورت حرفه ای در سال ۱۳۷۳ در فیلم «پری» به کارگردانی داریوش مهرجویی بازی کرد.

– شهرت پارسا در سال ۱۳۷۴ در ۲۳ سالگی با سریال «در پناه تو» به کارگردانی حمید لبخنده کنار لعیا زنگنه و مرحوم حسن جوهرچی شروع شد.

– یکی از دغدغه های پارسا پیروزفر صداپیشگی بوده، به طوری که در سال های ۱۳۷۱ تا ۱۳۷۵به این حرفه پرداخته است.

– او در نمایشنامه های رادیویی و تعدادی نمایش ویژه کودکان به صورت نوار کاست نیز همکاری داشته است.

– پارسا پیروزفر برای اولین بار در نقش «شیخ سالک» که نقشی کوتاه در فیلم پری به کارگردانی داریوش مهرجویی در سال ۱۳۷۳ بود، فعالیت بازیگری خود را آغاز کرد. او در همان سال، همزمان با تحصیل در رشته نقاشی، متد استانیسلاوسکی را نزد مهین اسکویی، کارگردان، مدرس تئاتر و مترجم آثار نمایشی آموخت.

– در سال ۱۳۷۷ دوباره با سریال «در قلب من» به قاب تلویزیون بازگشت و سال ۱۳۸۱ «سفر سبز» را بازی کرد و سال ۱۳۸۷ با سریال «در چشم باد» دوباره درخشید.

پیروزفر از سال ۱۳۸۳ به مدت یک سال در موسسه کارنامه و دانشگاه علامه طباطبایی سپس از سال ۱۳۸۳ در موسسه فیلمسازی هیلاج به تدریس و بازیگری پرداخت.

– آقای بازیگر در زمینه طراحی گرافیک، ساخت تیزر و مجسمه سازی مدتی فعال بود و از سال ۱۳۹۲ در قامت کارگردان و نمایشنامه نویس در تئاتر حضور دارد.

– وی ترجمه آثار نمایشی، طراحی لباس و صحنه بعضی از آثار تئاتری را نیز انجام می دهد.

– پارسا پیروزفر در سریال «یاغی» نقش «بهمن» را ایفا کرد که صاحب باشگاه کشتی بود و علاوه بر این یک مرکز تفریحی را اداره می کرد.

– «مست عشق» فیلمی در ژانر درام، تاریخی و عاشقانه محصول مشترک ایران و ترکیه به نویسندگی حسن فتحی، احسان جوانمرد، فرهاد توحیدی و کارگردانی حسن فتحی است. این فیلم برشی از زندگی مولوی و شمس تبریزی را با نقش‌آفرینی پارسا پیروزفر و شهاب حسینی به تصویر می‌کشد.

– علاوه بر هنرپیشگان ایرانی، بازیگران ترکیه‌ای مانند بنسو سورال در نقش مریم، هانده ارچل در نقش کیمیا خاتون و ابراهیم چلیک‌کول در نقش اسکندر نیز در مست عشق نقش ایفا کرده‌اند. سرمایه‌گذاران فیلم شرکت‌های سیماریا (Simarya Film Production) و دیجیتال داناتلار (Dijital Danatlar) هستند.

– اکران مست عشق از ۲۹ فروردین ۱۴۰۳ در سینماهای ایران و ترکیه آغاز شد.

– سریال «در انتهای شب» به کارگردانی آیدا پناهنده و تهیه‌کنندگی محمد یمینی محصول سال ۱۴۰۲ در ژانر عاشقانه، اجتماعی و رازآلود است. این سریال، جدیدترین مجموعه نمایش خانگی است که زوج اصلی این سریال را پارسا پیروزفر و هدی زین العابدین تشکیل می دهند.

– ناگفته نماند نام قبلی سریال «محبوبه شب» بوده، اما عوامل تصمیم به تغییر آن گرفتند. این مجموعه از ۳ خرداد ۱۴۰۳ از پلتفرم فیلم نت پخش شده است.

– گفتنی است، این سریال در واقع جایگزین مجموعه «دفتر یاداشت» است.

افتخارات پارسا پیروزفر

– برنده تندیس زرین بهترین بازیگر مرد در بخش بین‌الملل برای بازی در تئاتر ماتریوشکا در سی و پنجمین جشنواره تئاتر فجر – ۱۳۹۵.

– برنده تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول مرد درام تلویزیونی از دوازدهمین جشن دنیای تصویر برای بازی در سریال «در چشم باد» – ۱۳۹۸.

– برنده جایزه بهترین بازیگر مرد از دید مخاطبان از شبکه جهانی جام جم برای بازی در سریال «در چشم باد» – ۱۳۹۸.

– برنده جایزه بهترین بازیگر خارجی مرد از دید مخاطبان از ۱۵ جشنواره بین‌ المللی فیلم «خروس زرین و صد گل» کشور چین برای بازی در فیلم اشک سرما – ۱۳۸۵.

– برنده جایزه بهترین بازیگر مرد از جشنواره فیلم های آسیایی دهلی نو، برای بازی در فیلم «اشک سرما» – ۱۳۸۴.

– برنده تندیس زرین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد از هشتمین جشن خانه سینما برای بازی در فیلم «مهمان مامان» – ۱۳۸۳.