مسابقه پانتولیگ و اجرای محمدرضا گلزار / اشتباهاتی که در مسابقه پانتولیگ ادامه دارد!
پس از گذشت چهارسال و 9 ماه از تعطیلی پرحاشیه مسابقه «برنده باش»، محمدرضا گلزار با تجربه تازه‌ای در زمینه اجرا، با یک مسابقه پانتومیم به تلویزیون بازگشت. حضور دوباره گلزار در قاب تلویزیون نیز با حاشیه‌هایی همراه بود. پس از اعلام این خبر، محمدرضا شهبازی مجری «سید خندان» و «پاورقی» به تندی از رویکرد تلویزیون برای استفاده از چهره‌هایی مانند گلزار و رضا رشیدپور انتقاد کرد. کار به جایی رسید که رشیدپور از اجرای فصل جدید «سیم آخر» انصراف داد و بازگشت به تلویزیون را به زمان دیگری موکول کرد.
با همه حواشی و جنجال‌ها، درنهایت گلزار با «پانتولیگ» به شبکه رسید و پخش این مسابقه همزمان با ولادت حضرت علی(ع) و روز پدر، آغاز شد. «پانتولیگ» چه کیفیتی داشت و گلزار در سومین تجربه اجرای خود پس از «برنده باش» و «هفت خان»، در این چالش جدید چگونه ظاهر شده است؟ پانتومیم با صحبت کردن؟
هرچند که نام مسابقه «پانتولیگ» است، اما مراحل مسابقه ترکیبی از بازی پانتومیم، پاسخ به سوالات اطلاعات عمومی و بازی‌هایی مشابه بازی بیست سوالی است. در نتیجه مهم‌ترین ایراد «پانتولیگ» این است که مسابقه هویت و چارچوب مشخصی ندارد. در مرحله «پانتومیم همزمان»، «پانتومیم امدادی» و «نجات» شرکت‌کنندگان باید مطابق با تعریف اصلی بازی پانتومیم، به واسطه اجرای حرکات مختلف و بدون صحبت کردن یا لب زدن مفهوم واژه، شعر یا ضرب‌المثلی را به هم‌گروهی خود برسانند، اما در مرحله «پنج کلمه» نماینده گروه باید با کمترین تعداد کلمه‌ای که استفاده می‌کند، پنج کلمه مشخص شده را برای اعضای گروه خود توضیح دهد.
در مرحله «پانتومیم سرعتی» نیز نماینده هر گروه، تعدادی کلمه با امتیازهای متفاوت را طی زمان یک دقیقه برای اعضای گروه توضیح می‌دهد تا آن‌ها بتوانند کلمات مدنظر را حدس بزنند. علاوه بر این‌ها، پس از پایان هر مرحله یک سوال چهار گزینه‌ای در حوزه اطلاعات عمومی مطرح می‌شود و هر دو گروه باید به آن پاسخ دهند. سوالات مربوط به معلومات عمومی، با ساختار مسابقه‌ای مانند «پانتولیگ» که محوریت آن بازی و سرگرمی است، هیچ تناسبی ندارد و کمکی به جذابیت آن نمی‌کند.
مراحل ساده و غیرخلاقانه مدتی پیش نوشتیم که مخاطبان تلویزیون بهترین نمونه پانتومیم را در مسابقه «ادا بازی» برنامه «خندوانه» تماشا کرده‌اند، بنابراین کار «پانتولیگ» حسابی سخت است و این مسابقه باید از «ادا بازی» جلوتر باشد تا اتفاق ویژه‌ای رقم بخورد؛ اما در قسمت اول مسابقه چنین نشد. بازی پانتومیم در «ادا بازی» بسیار متنوع و مفرح انجام می‌شد، طراحی خلاقانه مراحل مسابقه و قوانین سخت‌گیرانه جالب، این بازی ساده را جذاب‌تر می‌کرد، اما در «پانتولیگ» شاهد چنین اتفاقی نبودیم. شرکت‌کنندگان در مراحل «پانتومیم همزمان» و «نجات»، به جز محدودیت زمانی با چالش عجیب و غریبی مواجه نبودند؛ بنابراین خطر تکراری و یکنواخت شدن، «پانتولیگ» را تهدید می‌کند.
سادگی بعضی واژه‌ها، اشاره شرکت‌کنندگان به خود و همچنین حرکات خاصی را که پیشتر اعضای گروه‌ها برای رساندن مفهوم مشخصی مانند ضرب‌المثل، قدیمی و موارد مشابه، با یکدیگر هماهنگ کرده بودند، چالش‌های مسابقه را ساده‌تر می‌کند، به همین دلیل جذابیت و هیجان مسابقه کمتر می‌شود.
گذشته از کیفیت بازی‌ها و مراحل «پانتولیگ»، برنده مسابقه نیز کاملا بدون هیجان اعلام شد و بلافاصله پس از آن، گلزار از بینندگان خداحافظی کرد و مسابقه به پایان رسید! در واقع شروع و پایان رقابت، سرسری و بدون جذابیت بود.
اجرای جدی و رسمی گلزار محمدرضا گلزار در مقام مجری «پانتولیگ» نه تنها به افزایش شور و هیجان مسابقه کمکی نکرده، بلکه با اجرای جدی و رسمی خود در این مسابقه، به آن لطمه هم زده است. گلزار گاهی در لحظاتی که شرکت‌کنندگان مرتکب خطای فاحشی می‌شوند یا متوجه راهنمایی‌های او نمی‌شوند، سعی می‌کند لبخند بزند و با گروه‌ها شوخی کند، اما بیشتر مواقع برخوردی خشک و رسمی با آنان دارد، مسابقه را با جدیت کامل پیش می‌برد و نوعی بی‌انگیزگی در اجرای او دیده می‌شود.
با توجه به شخصیت و روحیاتی که از محمدرضا گلزار سراغ داریم و همچنین عملکرد او در قسمت اول، این بازیگر گزینه چندان مناسبی برای «پانتولیگ» نبوده است. سبک اجرای گلزار در مسابقه پانتومیم کاملا مشابه عملکرد او در «برنده باش» و «هفت خان» است و فعلا در آغاز مسابقه نمی‌توان اجرای محمدرضا گلزار را برگ برنده‌ای برای «پانتولیگ» دانست. دکور تیره و تار گذشته از ساختار و بازی‌های «پانتولیگ»، این مسابقه از نظر بصری هم زیبایی و جذابیت ویژه‌ای ندارد.
با توجه به فضای مفرح مسابقه، بهتر بود از رنگ‌های شاد و متنوع در دکور استفاده شود، اما رنگ غالب دکور و همچنین نورها، آبی تیره است که باعث شده فضای «پانتولیگ» نه تنها چشم‌نواز و زیبا نباشد، بلکه تاریک هم به نظر برسد.