این روزها در غوغای فصل نقل و انتقالات بحث بر سر اطلاق صفت بمب به یک بازیکن حسابی در محافل فوتبالی داغ است. حتی پای بازیکنان هم به میان آمده و روزی نیست که از قول یک بازیکن نشنویم که انتقال بازیکنی به یک تیم دیگر را به سخره گرفته است!
در فصل نقل و انتقالات از خیلی بازیکنان با لفظ بمب یاد می‌شود و این دقیقاً همان چیزی است که به بقیه بر می‌خورد! بحث بر سر اینکه چه بازیکنی را می‌توان بمب نامید، حسابی داغ است و خلاصه وقت بسیاری از رسانه‌ها می‌گیرد. اما چیزی که پشت این بحث‌ها همیشه مخفی شده نحوه انتقال اخبار در جامعه و میان فوتبالی‌هاست. تا یک دهه قبل رسانه‌ها تنها مرجع رسمی اخبار مربوط به نقل و انتقالات بودند که باید به سراغ خود بازیکن یا مربیان و مدیران تیم‌ها می‌رفتند. یعنی موانعی بر سر راه انتشار بود و تازه قوانین رسمی کشور هم اجازه انتشار هر خبری به هر شکل نمی داد.
اما حالا همه چیز گروگان فضای مجازی شده و این اینستاگرام است که حرف اول و آخر را در اخبار نقل و انتقالات می‌زند، بدون هیچ کنترل و راستی آزمایی! این هم که ما باید چرا ما باید از یک امکان ارتباط جمعی به شکل رسانه استفاده کنیم، بحثی مجزاست اما نگاه کنید به تاثیرگذاری پست‌ها، استوری‌ها و کامنت‌ها در اینستاگرام که حکایت از خودخواسته بودن این شرایط می دهد.
دو، سه سال قبل که هنوز پای فضای مجازی به نقل و انتقالات فوتبال باز نشده بود، در حاشیه یکی از مهمترین نقل و انتقالات سال فوتبال پای ملی‌پوشان نامدار به میان آمد. بازیکن یک تیم بزرگ در اینستاگرام خطاب به یک بازیکن دیگر نوشته بود «داداش میایی سر تمرین ساک مرا با خودت بیاور!»
و آن روز همه فهمیدند که کار بازیکن ملی‌پوش با باشگاه بزرگ تمام شده و از این طریق خبر لو رفت. اما حالا اصلاً نقل و انتقال در اینستاگرام صاحب آداب و قوانین خود شده است، از پست خداحافظی بازیکنان که جانشین مصاحبه شده تا لایک کردن اخبار باشگاه مربوطه و دنبال کردن صفحه آن باشگاه توسط بازیکن!
در ماجرای انتقال رامین رضاییان به استقلال پیامی که میلاد زکی‌پور زیر پست او گذاشت، حجت را بر همه تمام کرد که کار رامین با آبی‌پوشان پایتخت تمام شده است. حالا دیگر همه چیز شده اینستاگرام، چه آمدن بازیکنان و چه نیامدن آنها و خیلی طبیعی است که بمب‌های این نسل نیز کارکرد بمب‌های سابق را نداشته باشند، چون آنها بمب‌های اینستاگرامی هستند!