خبرهایی که این روزها از باشگاه‌ها، اشتباهاتشان و پرداخت غرامت‌هایی با اعدادی باورنکردنی پخش می‌شود، برق از سر هر کسی می‌پراند!
قصه فقط بازی با عدد نیست؛ به دست آوردن این رقم‌ها که در خبرها منتشر می‌شوند، برای بیش از نصف مردم کشور یک رویاست که رو به خاموشی رفته است!
در فوتبال ما، جذب بازیکن شکل عجیب و غریبی به خود گرفته است. بازیکن جذب می‌شود اما گاهی باشگاه‌ها مجبور به پرداخت غرامت‌هایی می‌شوند که غیرقابل تصور است و این مسأله به یک معضل آشکار تبدیل شده است.
هر بار که یک فوتبالیست قرارداد خود را فسخ می‌کند و رقم هنگفتی دریافت می‌کند، نه فقط منابع مالی باشگاه هدر می‌رود، بلکه اعتماد هواداران و نظم مدیریتی هم به چالش کشیده می‌شود.
این داستان صرفاً محدود به چند بازیکن مشهور نیست. هر فصل، تیم‌ها برای تکمیل ترکیب یا جذب ستاره‌ها وارد رقابتی می‌شوند که در آن مدیریت مالی کنار گذاشته می‌شود. بازیکنی که شاید در زمین چندان تأثیرگذار نباشد، با فسخ قرارداد و دریافت غرامت، پول هنگفتی نصیب خود می‌کند و باشگاه‌ها با دست خالی تازه به فکر بازسازی تیم می‌افتند.
نمونه‌هایی مثل آل‌کثیر در استقلال یا مهری و دورسون در پرسپولیس، تنها نماینده‌ای از بحرانی هستند که ریشه‌اش در قراردادهای نامشخص، نبود شفافیت مالی و برنامه‌ریزی ضعیف مدیریتی است.
وقتی باشگاهی مجبور است برای فسخ یک قرارداد، رقمی چند ده میلیاردی پرداخت کند، این پرسش به وجود می‌آید: آیا این مدل جذب بازیکن واقعاً به نفع فوتبال است یا فقط سود کوتاه‌مدت بازیکن و ضرر بلندمدت باشگاه‌ها را تضمین می‌کند؟
قضیه در مورد آل‌کثیر نه تنها دردناک است بلکه از هر طرف نگاه کنید جای سؤال دارد! بازیکنی که قرارداد بست، رونمایی نشد، حتی یک دقیقه در تمرینات استقلال هم شرکت نکرد، به یک ماه نرسیده قراردادش فسخ شد و برای همین کارِ نکرده و زحمت‌نکشیده ۱۱ میلیارد تومان غرامت گرفت!
کدام کارمند، کارشناس یا کارگر با جان کندن می‌تواند طی یک سال حتی این مبلغ را به دست بیاورد؟! فوتبال نه فقط صحنه‌ی هیجان، بلکه آوردگاهی برای حسرت خوردن شده است! آه کشیدن به دلیل ندانم‌کاری‌هایی که سوءمدیریت‌ها و تصمیمات لحظه‌ای سبب آن می‌شوند.
این مشکل نه یک اتفاق ساده، بلکه نشانه‌ای از ضعف ساختاری است. هر بار که باشگاهی برای حفظ یا حذف یک بازیکن، هزینه‌ای نجومی می‌پردازد، برنامه‌ریزی بلندمدت تیم دچار اختلال می‌شود و ثبات فنی تیم به خطر می‌افتد.
این پول‌های کلان از کجا می‌آیند که مثل باد به جایی دیگر می‌روند و آب از آب تکان نمی‌خورد؟!
