دستمزد کارگران و دست‌دلالان | چرا کارگران به سمت پیک‌موتوری می‌روند؟

در کشور ما هر سال تورم به سرعت افزایش می‌یابد، اما دستمزد کارگران همچنان عقب‌تر از آن می‌ماند. این فاصله باعث شده که بسیاری از کارگران به حداقل‌های زندگی دست پیدا نکنند. در چنین شرایطی، فعالان کارگری از شورایعالی کار خواسته‌اند تا امسال دستمزد کارگران را بیشتر از نرخ تورم تعیین کند، تا اوضاع اقتصادی این اقشار بهبود یابد.

دستمزد کارگران و بحران اقتصادی

در سال‌های اخیر، موضوع دستمزد کارگران در ایران به یکی از مسائل جدی و پیچیده تبدیل شده است. هر ساله، افزایش تورم فشار زیادی به اقشار ضعیف جامعه وارد می‌کند، اما دستمزد کارگران به هیچ عنوان همگام با نرخ تورم افزایش نمی‌یابد. روح‌الله محمدی، رئیس انجمن صنفی کارگران ساختمانی شهرستان بندرگز، در این خصوص اظهار داشته است که دستمزد کارگران باید به گونه‌ای تعیین شود که حداقل پاسخگوی سبد هزینه‌های زندگی باشد. وی از شورای عالی کار خواسته است تا امسال در جلسات تعیین مزد، دستمزد کارگران را بیشتر از نرخ تورم تعیین کند تا شرایط اقتصادی آنان بهبود یابد.

تورم بالا و دستمزد پایین

محمدی با اشاره به تأثیر تورم بر زندگی روزمره کارگران، بیان کرد که هر ساله نرخ تورم افزایش می‌یابد و این افزایش قیمت‌ها به شدت بر زندگی طبقات پایین تأثیر می‌گذارد. وی همچنین تأکید کرد که در حالی که هر سال تورم بالاتر می‌رود، دستمزد کارگران همچنان از تورم عقب می‌ماند. این در حالی است که گروه‌های دولتی و کارفرمایی، همواره به بهانه تأثیر دستمزدها بر تورم، آن را سرکوب می‌کنند، اما در عین حال هیچ اقدامی برای کاهش تورم انجام نمی‌دهند.

سرکوب دستمزدها و مشکلات تولید

یکی از مشکلات عمده‌ای که در این زمینه وجود دارد، کاهش قدرت خرید کارگران است. وقتی کارگران دستمزد کافی برای خرید کالاها و خدمات ندارند، نمی‌توانند به رشد تولید و اقتصاد کمک کنند. محمدی با اشاره به این مشکل بیان کرد که حتی درآمد کارگران ساختمانی، که یکی از مشاغل سخت و پرزحمت است، قادر به تأمین نیازهای اولیه زندگی آنان نمی‌شود. این در حالی است که درآمد مشاغل دیگری مانند پیک موتوری چندین برابر دستمزد کارگران است.

افزایش دستمزد؛ کمترین اقدام ممکن

محمدی در ادامه توضیح داد که کمترین اقدامی که برای بهبود وضعیت کارگران می‌توان انجام داد، تعیین دستمزد مطابق با نرخ تورم است. او همچنین از تجربه کشورهای دیگر صحبت کرد که در آن‌ها، هر بار که تورم افزایش می‌یابد، دولت‌ها دستمزدها را مطابق با آن افزایش می‌دهند تا کارگران حداقل از فشار اقتصادی رهایی یابند. اما در ایران، دستمزد کارگران یک بار در سال، آن هم به میزان بسیار کمتر از نرخ تورم، تعیین می‌شود.

سیاست‌های اقتصادی و اثرات آن بر کارگران

وی ادامه داد که وقتی تورم هر سال افزایش می‌یابد و دستمزدها به اندازه‌ای که لازم است افزایش پیدا نمی‌کند، کارگران از نظر اقتصادی آسیب می‌بینند. در این شرایط، نه تنها قدرت خرید آنان کاهش می‌یابد، بلکه بسیاری از آن‌ها مجبور به تغییر شغل به مشاغل دیگری می‌شوند که درآمد بیشتری دارند. به گفته محمدی، این تغییر شغل‌ها می‌تواند موجب کاهش نیروی کار در بخش‌های تولیدی شود که خود بحران دیگری در پی خواهد داشت.

نگاه به آینده؛ اصلاحات ساختاری

محمدی همچنین به ضرورت اصلاحات ساختاری در اقتصاد کشور اشاره کرد. او تأکید کرد که تا زمانی که اقتصاد کشور درست نشود و وابستگی به درآمدهای نفتی کاهش پیدا نکند، نمی‌توان از کارگران انتظار داشت که با دستمزدهای ناچیز بتوانند زندگی مناسبی داشته باشند. وی افزود که اصلاحات اقتصادی باید به گونه‌ای باشد که بار آن بر دوش کارگران و طبقات پایین جامعه نیافتد، بلکه باید راه‌کارهایی در پیش گرفت تا تمامی اقشار جامعه از آن بهره‌مند شوند.

کلام آخر

در پایان، محمدی از شورای عالی کار خواست تا در تعیین دستمزد کارگران، نرخ تورم را بیشتر از پیش مدنظر قرار دهد و افزایش دستمزد را بر اساس شرایط واقعی اقتصادی انجام دهد. این تغییرات می‌تواند به کاهش عقب‌ماندگی دستمزد از تورم کمک کند و شرایط زندگی کارگران را بهبود بخشد. در عین حال، این اقدام باید در کنار اصلاحات اقتصادی وسیع‌تر در کشور انجام شود تا مشکلات ساختاری اقتصاد برطرف شود و درآمد کارگران به طور پایدار افزایش یابد.

در نهایت، باید توجه داشت که وضعیت اقتصادی فعلی نمی‌تواند با سرکوب دستمزدها و بی‌توجهی به افزایش تورم بهبود یابد، بلکه نیازمند تغییرات اساسی و بلندمدت در سیاست‌های اقتصادی و اجتماعی است.