اول ماه صفر در تقویم ۱۴۰۴ چه روزی است؟ + نظر علما درباره نحسی ماه صفر

در دوران جاهلیت اعراب به دلیل آنکه ماه محرم را ماه حرام می دانستند در این ماه از جنگ دست می کشیدند. ولیکن در ماه پس از آن یعنی ماه سفر آماده جنگ می شدند. در نهایت از آنجایی که صفر به معنای تهی و خالی است این ماه به دلیل خالی شدن خانه ها به همین دلیل نامگذاری شده اند.

پیامبر (ص) و ائمه اطهار این ماه را ماه نحسی دانسته اند و پیامبر در این باره فرموده اند: « هر کس خبر تمام شدن این ماه را به من دهد، بشارت بهشت را به او می‏دهم.» در ادامه تاریخ دقیق شروع ماه صفر را در تقویم شمسی، میلادی و قمری ارائه داده ایم.

تاریخ پایان محرم ۱۴۰۴

روز آخر محرم سال ۱۴۴۷ قمری مصادف است با (جمعه ۳ مرداد ۱۴۰۴، ۰۳ / ۰۵ / ۱۴۰۴) ، ( Friday، ۲۵ July ، ۲۵ / ۰۷ / ۲۰۲۵) ،( ۲۹ محرم ۱۴۴۷ ، ۲۹ / ۰۱ / ۱۴۴۷)

• تاریخ دقیق شروع ماه صفر در تقویم شمسی مصادف است با شنبه، ۴ مرداد ۱۴۰۴ ، ۰۴ / ۰۵ / ۱۴۰۴
• تاریخ دقیق شروع ماه صفر در تقویم میلادی مصادف است با Saturday، ۲۶ July ، ۲۶ / ۰۷ / ۲۰۲۵
• تاریخ دقیق شروع ماه صفر در تقویم قمری مصادف است با السبت ۱ صفر ۱۴۴۷ ، ۰۱/ ۰۲ / ۱۴۴۷

تاریخ پایان ماه صفر ۱۴۰۴

تاریخ دقیق پایان ماه صفر در تقویم شمسی برابر است با یکشنبه ۲ شهریور ۱۴۰۴ مصادف با ۳۰ صفر ۱۴۴۷ و ۲۴ آگوست ۲۰۲۵

مناسبت های ماه صفر

اوّل ماه صفر :

آغاز جنگ صفّین ، مطابق نقل مورّخان در سال ۳۷ هجری است. جنگ صفّین از سوی امیرمومنان(علیه السلام) و لشکریانش ، در برابر معاویه و سپاه غارتگر شام ، آغاز شد و مدّت ۱۱۰ روز طول کشید ، و در آستانه شکست لشکر شام ، عمرو عاص خدعه ای به کار زد و قرآن ها را بر سر نیزه کردند و داستان تأسّف بار حکمین پیش آمد.

همچنین در این روز در سال ۶۱ هجری (بنا بر روایتی) سرِ مبارک حضرت سیّدالشّهدا(علیه السلام) را همراه کاروان اهل بیت(علیهم السلام)وارد شهر شام کردند.

دوم ماه صفر :

روز شهادت زید بن علی بن الحسین(علیه السلام) پس از قیام بر ضدّ بنی امیّه در سال ۱۲۰ هجری است; وی به هنگام شهادت ۴۲ سال داشت.

هفتم ماه صفر :

بنا بر نقل شیخ مفید و کفعمی ، روز شهادت امام حسن مجتبی(علیه السلام) است.

همچنین ولادت امام کاظم(علیه السلام) طبق روایتی در سال ۱۲۸، در این روز در منطقه «ابواء» (محلّی میان مکّه و مدینه) واقع شده است. این روز از جهتی روز حزن و از جهتی روز سرور است.

بیستم ماه صفر :

روز اربعین امام حسین(علیه السلام) است; بنابر نقل جمعی از بزرگان مانند شیخ مفید ، شیخ طوسی و کفعمی ، جابر بن عبداللّه انصاری در این روز برای زیارت امام حسین(علیه السلام) به کربلا آمد و همین روز ، روزی است که اهل بیت امام حسین(علیه السلام) طبق روایتی از شام به مدینه آمدند.

ولی در ارتباط با آمدن اهل بیت حسینی(علیه السلام) در روز اربعین به کربلا میان مورّخان گفتگوست; مرحوم حاج شیخ عبّاس قمی در «منتهی الآمال» از سیّد بن طاووس نقل می کند که اهل بیت حرم حسینی(علیه السلام) در مسیر بازگشت به مدینه ، نخست به کربلا آمدند و زمانی به آنجا رسیدند که جابربن عبدالله انصاری و گروهی از بنی هاشم به زیارت امام حسین و یارانش آمده بودند (و با توجه به اینکه جابر در بیستم صفر به کربلا آمد ، بنابراین اهل بیت نیز ورودشان به کربلا همان روز بود).

اما مرحوم حاج شیخ عباس قمی با توجه به نقل دیگر مورّخان و قرائن و شواهد دیگر ، ورود اهل بیت(علیهم السلام) را در بیستم صفر (اربعین حسینی) به کربلا بسیار بعید می داند و از شیخ مفید و شیخ طوسی نقل می کند که اهل بیت(علیهم السلام) روز بیستم صفر از شام به مدینه مراجعت کردند.

بیست و هشتم ماه صفر :

در چنین روزی ، در سال یازدهم هجری ، رسول گرامی اسلام(صلی الله علیه وآله) وفات یافت و همه مورّخان اتّفاق دارند که روز وفات آن حضرت ، روز دوشنبه بود و آن حضرت به هنگام وفات شصت و سه سال از عمر مبارکشان می گذشت.

همچنین بنا بر نقل جمعی از علما و مورّخان ، روز بیست و هشتم صفر سال ۵۰ هجری ، روز شهادت امام حسن مجتبی(علیه السلام) است و این روایت بیشتر در میان شیعیان مشهور است تا روایت هفتم ماه صفر.

روز آخر ماه صفر :

بنا بر قول «شیخ طبرسی» و «ابن اثیر» آخر ماه صفر سال ۲۰۳ هجری ، روز شهادت امام رضا(علیه السلام) است که در سنّ پنجاه و پنج سالگی ، توسّط مأمون عبّاسی مسموم شده و به فیض شهادت نائل آمدند

ماه صفر دومین ماه قمری است؛ ماهی که به نحوست معروف است . ماه صفر که بنا به روایتی ، روز اول آن روز واردشدن کاروان اسرای کربلا به شام است و حوادث تلخ دیگری از جمله شهادت دختر ۳ ساله امام حسین (ع) ، رحلت جانگداز پیامبر اکرم (ص) در روز ۲۸ این ماه واقع شده و پایان ماه نیز مصادف با شهادت هشتمین پیشوای شیعیان امام رضا (ع) می باشد.

نظر علما درباره نحسی ماه صفر

آیت‌ الله مکارم شیرازی می‌فرمایند:

ماه صفر به طور طبیعی نشان‌دهنده خوبی و بدی نیست، اما وقایع و اتفاقاتی که در آن رخ داده‌اند، می‌توانند تأثیرات متفاوتی در افراد ایجاد کنند. ممکن است برخی افراد این ماه را به علت وقوع حوادث مهم و به خصوص واقعه کربلا و رحلت سه تن از معصومین (ع)، به‌عنوان ماهی نحس تلقی کنند. ایشان همچنین تأثیر ماه صفر را در جامعه اسلامی به‌عنوان زمانی که جنگ و نزاع در آن رخ می‌دهد، تبیین می‌کنند. در نهایت، ایشان اشاره می‌کنند که با انجام اعمال خیریه مانند اهداء صدقه و دعا، تاثیرات منفی این ماه را می‌توان تحت کنترل آورد.

آیت الله مظاهری میفرمایند:

آیت‌الله مظاهری درباره موضوع نحوست و ایام و ساعات نحس توضیحاتی ارائه داده‌اند:

در مسائل شرعی، قضیه نحوست برخی از ایام و ساعات به شکل مشهوری در اسلام وجود دارد و انکار آن امری مشکل است. از نظر عقلی نیز ما دلیل قاطعی برای انکار این مطلب نداریم، به همان اندازه که دلیل قاطعی برای اثبات آن هم موجود نیست.

آیت‌الله مظاهری اشاره می‌کنند که برخی از معتقدان به وجود ایام نحس از مبانی قرآن کریم استفاده می‌کنند. آیاتی از قرآن را به‌عنوان دلیل بر وجود ایام نحس ذکر می‌کنند.

«فَأَرْسَلْنا عَلَیْهِمْ ریحا صَرْصَرا فی‏ أَیامٍ نَحِساتٍ»

«إِنا أَرْسَلْنا عَلَیْهِمْ ریحا صَرْصَرا فی‏ یَوْمِ نَحْسٍ مُسْتَمِر»

همچنین، برخی از معتقدان به آیاتی از قرآن اشاره می‌کنند که به سعد و خیریت ایام اشاره دارند.

«إِنا أَنْزَلْناهُ فی‏ لَیْلَهٍ مُبارَکَهٍ»

آیت‌الله مظاهری همچنین اشاره می‌کنند که روایاتی نیز در مورد سعد و نحس برخی ماه‌ها، روزها و ساعات وجود دارد. این روایات توضیح می‌دهند که برخی از زمان‌ها به‌عنوان سعد و برخی دیگر به‌عنوان نحس تلقی می‌شوند.

همچنین برخی از معتقدان نیز نظر دیگری دارند که روزها و ساعات نحس وجود ندارند و این موضوع به تفسیر معنای مظروفی اشاره می‌کنند. «مظروفی» به این معنا است که آنها معتقدند بلاهای سنگینی که در آیات قرآن ذکر شده، نحس هستند و این آیات به‌عنوان توصیف روزهای نحس شناخته می‌شوند.

در نهایت، آیت الله مظاهری به این نکته اشاره می‌کنند که انکار وجود سعد و نحس در برخی ایام و ساعات، با وجود روایاتی که وجود دارند، امری مشکل است و این مسأله به تفسیر و تأویل متون دینی وابسته است.

آیت الله علامه طباطبایی میفرمایند:

روایات درباره نحوست و سعادت ایام، باید با توجه به اعتقادات دینی و تأثیرگذاری افراد تفسیر شوند. به عبارت دیگر، این روایات لزوما به معنای وجود خواص ذاتی در روزهای خاص نیستند.

ایشان استدلال می‌کند که اگر روزهای خاص، به طور ذاتی خوش یمن یا شوم باشند، باید دلایل طبیعی و تکوینی برای این امر وجود داشته باشد. اما چنین دلایلی در روایات ذکر نشده‌اند.

بنابراین، ایشان نتیجه می‌گیرند که روایات مربوط به نحوست و سعادت ایام، باید با احتیاط تفسیر شوند. ممکن است این روایات به حوادث دینی اشاره داشته باشند، اما لزوما به معنای وجود خواص ذاتی در روزهای خاص نیستند.

آیت الله حاج میرزا جواد آقا ملکی تبریزی میفرمایند:

در مورد ماه صفر، به ویژه چهارشنبه آخر آن، هرچند روایت معینی وجود ندارد، اما به نظر می‌رسد که نحوست این ماه به دلیل رحلت پیامبر اسلام (ص) و فرمایشات او ممکن است وجود داشته باشد. پیامبر (ص) می‌فرمایند:

«هر کس پایان ماه صفر را به من خبر دهد، من ورود به بهشت را به او مژده می‌دهم.»

این تفسیر، نحوست ماه صفر را تایید می‌کند. در نتیجه، وقتی نحوست این ماه مشخص شده باشد، باید اعمال مناسبی در این ماه انجام داد و در این ماه به عزاداری و سوگواری برای وقایع پیش آمده بپردازند. همچنین در دعاها، در مورد غیبت پیامبر اسلام (ص) و از دست رفتن حضور ایشان و گمراهی مردم پس از رحلت وی با خداوند راز و نیاز کرد. به‌علاوه، منافقان و ستمکاران و دشمنانی که در برابر پیامبر اسلام (ص) ایستادند را نفرین کرد. این اعمال به‌عنوان راهی برای دفع نحس مورد پیشنهاد قرار می‌گیرند.

آیت‌ الله صافی گلپایگانی به طور کلی می‌فرمایند:

این مسئله به‌طور مطلق ثابت نیست و در کلیت می‌توان صدقه را به‌عنوان وسیله‌ای برای دفع بلا در نظر گرفت.

آیت‌ الله فاضل لنکرانی می‌فرمایند:

برای اثبات این معنا، دلیل مستقیم نداریم و به طور کلی با اهداء صدقه می‌توان مسأله را حل کرد.

آیت‌ الله سیستانی توصیه می‌کنند:

برای رفع نحسی احتمالی می‌توانید صدقه دهید.

آیت‌ الله بهجت می‌فرمایند:

به طور کلی این موضوع ثابت است و اهداء صدقه همراه با دعاهای مأثوره برای دفع نحس مؤثر است.